Ένα κοινότυπο μότο, καθόλα επίκαιρο σήμερα.
του Αλέξανδρου Διαμαντόπουλου*
Τα χρόνια της πλαστής ευμάρειας οι νεοέλληνες καταφέραμε να μετατρέψουμε αυτή την ημέρα μνήμης σε μέρα εκδρομής, λούφας από τη δουλειά και μια ευκαιρία για ακόμα ένα ανοιξιάτικο τσιμπούσι.
Αφήσαμε στην άκρη – ηθελημένα γιατί μας βόλευε- τις αναφορές, τους συμβολισμούς, το πραγματικό νόημα αυτής της μέρας. Και απλά για ξεκάρφωμα πριν αμοληθούμε στις ταβέρνες και τις έξοχες περνάγαμε να δώσουμε το παρόν από τις απεργιακές συγκεντρώσεις, τις σύγχρονες κολυμβήθρες του Σιλωάμ.
Ταυτόχρονα δεκάδες στρατιές συνδικαλιστών εκμεταλλεύονταν την κατάσταση και πάνω στα κομματικά άρματα έχτιζαν το πολιτικό τους μέλλον.
Αποτέλεσμα, αν κάνεις σήμερα μια γύρα στα στέκια της νεολαίας δεν θα βρεις κανέναν να ξέρει το πραγματικό νόημα της 1ης Μαΐου. Και το χειρότερο από όλα είναι ότι σε λίγα χρόνια δεν θα το αντιλαμβάνονται ούτε οι μαθητές – μη κατανοώντας στην Θεσσαλονίκη του 40% ανεργία τι σημαίνει εργοστάσιο.
Όλα αυτά μπορούμε να τα αλλάξουμε. Υπάρχει θέληση και τρόπος. Αναζητούνται οι άνθρωποι που θα κάνουν πράξη το όραμα μας. Υπάρχουν και είναι δίπλα μας. Μην περιμένουμε έναν Μεσσία.
Η λύση σε αυτό τον τόπο θα έρθει από τους πολλούς. Από τον καθένα ξεχωριστά που θα κάνει πράξη όσα ονειρεύεται στη γειτονιά του, στον δήμο του, στον τόπο του.
Εμείς και όχι αυτοί. Εμείς οι πολλοί και όχι αυτοί οι λίγοι.
*Ο Αλέξανδρος Διαμαντόπουλος είναι Περιφερειακός Σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας και εκ νέου υποψήφιος με την ανεξάρτητη αυτοδιοικητική κίνηση «Συμμετέχω», του υποψήφιου Περιφερειάρχη Μάρκου Μπόλαρη
Οι δημοσιεύσεις αποτελούν δημιούργημα αυτού που τα γράφει και το OlymposPress.gr διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής τους χωρίς προειδοποίηση αν αναφερθεί ότι προσβάλλουν ή είναι αντίθετα στον νόμο.
