ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ: ΚΑΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ…

    Φέτος η Εστία Πιερίδων Μουσών Κατερίνης συμπλήρωσε εξήντα χρόνια δημιουργικής πορείας και προσφοράς στον Ελληνικό και παγκόσμιο πολιτισμό, τα γράμματα, τις τέχνες. Αξιοζήλευτο έργο που αντικατοπτρίζει την Πιερική και όχι μόνο κοινωνία. Έργο δημιουργικό, δομημένο από το μεράκι και την ανιδιοτέλεια δεκάδων συντοπιτών μας.

    Η χορωδία της Ε.Π.Μ. Κατερίνης πέρα του πολυποίκιλου και αξιομνημόνευτου ρεπερτορίου, παρουσίασε από τον τελευταίο Απρίλιο μέχρι πρόσφατα δύο εξαιρετικά αφιερώματα, επίκαιρα και διαχρονικά. Το πρώτο με αφορμή τη συμπλήρωση των διακοσίων χρόνων από την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας και τη συμβολή της στην προετοιμασία της Ελληνικής επανάστασης, μάλιστα με την έγκριση και αιγίδα της επιτροπής βιβλιοθήκης και εσωτερικών θεμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Εκδήλωση με μουσικό, λογοτεχνικό και ιστορικό θεματολόγιο. Το δεύτερο, οι θαλασσογραφίες με τραγούδια παραδοσιακά και σύγχρονα με σημείο αναφοράς τη θάλασσα. Αφιερώματα που για μια ακόμα φορά κατέδειξαν τη δυναμική και απογείωσαν τις δυνατότητες της Ε.Π.Μ. Κατερίνης στην τέχνη της μούσας.

    Η εκδήλωση για τη Φιλική Εταιρεία υλοποιήθηκε ως ιδέα και πρόταση από τον διορατικό πρόεδρο της Ε.Π.Μ. Κωνσταντίνο Κωνσταντινίδη και οργανώθηκε καλλιτεχνικά από το μαέστρο Ευθύμιο Μαυρίδη και συνεργάτες. Συμπαραστάτες και υποστηρικτές ο έφορος χορωδίας Αντώνιος Μπίντας και όλα τα μέλη της εφορείας της χορωδίας. Πρωτοπαρουσιάστηκε στην παλαιά Βουλή των Αθηνών και ακολούθησαν οι εμφανίσεις στο Διεθνές Ίδρυμα Μεγάλου Αλεξάνδρου, στην ημερίδα για την εθνοευεργεσία της Εταιρείας Ευεργετών και στο Βουλευτικό του Ναυπλίου, αποσπώντας τα ευμενέστερα σχόλια όσων την απόλαυσαν.

    Συνάμα τη βραδιά της φετινής Αυγουστιάτικης πανσέληνου στον ιστορικό χώρο της Αρχαίας Πύδνας, οι θαλασσογραφίες-μια θάλασσα τραγούδια και πάλι σε καλλιτεχνική διεύθυνση Ευθύμιου Μαυρίδη, πρόσδεσαν στο γοητευτικό νυχτερινό τοπίο μια μοναδική πανδαισία ήχου και χρωμάτων.

    Καλά και άριστα όλα αυτά. Άξια συγχαρητηρίων, όλη η οικογένεια της Ε.Π.Μ. Κατερίνης.

    Όμως το τελευταίο διάστημα (φαίνεται το έχουμε στη μοίρα μας) η μικροπρέπεια, η γκρίνια, η αμφισβήτηση, η «εξ απαλών ονύχων» κριτική από μικρή ευτυχώς μερίδα συμπολιτών μας, προσπαθεί να αμαυρώσει και να αμβλύνει την επιτυχή διάσταση των δύο εγχειρημάτων.

    Πολύ απλά. Γιατί κάποιοι δεν απολαμβάνουν τα εύσχημα και τους καρπούς της επιτυχίας.

    Γνωρίζουν μήπως οι κύριοι αυτοί ότι όλοι οι συντελεστές των δύο αφιερωμάτων - απούσας της πολιτείας- κατέβαλαν προσωπικά τα αναλογούντα κόστη μετακίνησης, διαμονής και διατροφής. Μεταξύ των οποίων και νεαρά παιδιά-μέλη της ορχήστρας. Με τους επαγγελματίες καλλιτέχνες όχι μόνο να μην αποζημιώνονται αλλά το αντίθετο μάλιστα. Αν αυτό δεν είναι προσφορά στον πολιτισμό και στην κοινωνία, τότε ποιο είναι;  Ή μήπως υπάρχει σήμερα καλύτερη έκφραση της Κατερίνης, της Πιερίας.

    Θα ήταν άτοπο αν δεν επισημανθεί ότι από τους φορείς οι μόνοι που συμπαραστάθηκαν και στάθηκαν αρωγοί, ήταν ο Δήμος Κατερίνης και το Διεθνές Ίδρυμα Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι χορηγοί που τιμούν και τιμώνται από την Ε.Π.Μ. Κατερίνης. Η διάθεση της Αντιπεριφέρειας Πιερίας για στήριξη είναι αξιέπαινη και καλοδεχούμενη. Σαφώς ευπρόσδεκτοι οι πάντες.

    Επιπρόσθετα θεωρώ ότι μέσα από αυτή την ανοικτή επιστολή, γίνεται γνωστή η πραγματική διάσταση των τεκταινόμενων και καλό είναι όσοι έχουν διάθεση κριτικής να πληροφορούνται τα διαδραματιζόμενα από όσους τάχθηκαν να υπηρετούν χωρίς προσωπικό όφελος. Τα προσφερόμενα ταξίδια, οι παροχές, τα οικονομικά κέρδη και λοιπές απολαβές δεν συνάδουν με την Ε.Π.Μ.

    Οι ελαφρώς σκεπτόμενοι ας αναζητήσουν αλλού πεδίο κριτικής.

    Δράττομαι της ευκαιρίας και τα γνωστοποιώ όλα αυτά γιατί γνωρίζω τις φιλότιμες προσπάθειες των συντελεστών της χορωδίας. Το οφείλω στην αποκατάσταση της αλήθειας, μιας και μετά την τιμητική πρόσκληση στο πρόσωπό μου από τον πρόεδρο της Εστίας Πιερίδων Μουσών Κατερίνης Κωνσταντίνο Κωνσταντινίδη να παρουσιάσω τις δύο εκδηλώσεις και αν συμμετάσχω ως αφηγητής στα ιστορικά κείμενα, διαπίστωσα πόσο επίκαιρη και διαχρονική παραμένει η ρήση του ποιητή Μένανδρου: «Κενής δε δόξης ουδέν αθλιώτερον», ότι δεν υπάρχει τίποτε πιο άθλιο από την κενοδοξία.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία