Παρότι στις 21 Αυγούστου βγήκαμε -όπως λέγεται- από τα μνημόνια, βιώνουμε ακόμη μία «γκρίζα» μνημονιακή πραγματικότητα. Και φοβάμαι πως θα τη βιώνουμε για πολύ ακόμη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ -με τον ακροδεξιό εταίρο του- μετά από τέσσερα χρόνια συμπόρευσης και διαχείρισης της εξουσίας, έχει χαθεί στο λαβύρινθο των αποτελεσμάτων των λανθασμένων μνημονιακών του επιλογών. Η εξουσία που κέρδισε με ψεύτικες υποσχέσεις, κατέληξε ενθύμιο συλλογικής αποτυχίας. Επί τέσσερα χρόνια διαπραγματεύτηκε παράλληλα με τις εμμονές του, βιώνοντας δραματικά τα αδιέξοδα των δικών του πολιτικών επιλογών. Παρέδωσε τα κλειδιά της χώρας στους εταίρους μας, αντί να συγκροτήσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο ανάκαμψης. Εγκλώβισε την οικονομία στη στασιμότητα, αντί να οδηγήσει τον απεγκλωβισμό των υγειών δυνάμεων από τον κρατικό εναγκαλισμό.
Σήμερα, του έμεινε το κράτος που προσπαθεί να ελέγξει, χειραγωγώντας τους θεσμούς. Όπως λένε «θέλουν και την κυβέρνηση, όμως κυρίως την εξουσία».
Ηπρακτική πολιτική μέθοδος που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να συμπυκνωθεί σε τέσσερα ρήματα: διχάζει, φτωχοποιεί, αναπαράγει και αδιαφορεί.
Διχάζειμε ψεύτικά διλλήματα. Το έκανε με μεγάλη επιτυχία το 2015 και το συνεχίζει μέχρι σήμερα. Από το μνημόνιο-αντιμνημόνιο με το οποίο κέρδισε τις εκλογές του 2015, στην αντιμετώπιση των πολιτικών του αδιεξόδων στο δημοψήφισμα, όπου οι μισοί Έλληνες μαλώσαμε με τους άλλους μισούς.
Φτωχοποιείμε τις επιλογές του. Η χώρα περνάει μία νέα φάση πελατειακού κράτους μέσω τακτοποίησης ημετέρων. Η καινοτομία και η τεχνολογική πρόοδος αποτελούν άγνωστες έννοιες. Αντί για την φυγή προς τα εμπρός με την αξιοποίηση των αλλαγών στο νέο διεθνές περιβάλλον, επιλέγει συντηρητικές επιλογές που μας καθηλώνουν στο χθες. Η πράσινη οικονομία, οι εναλλακτικές μορφές τουριστικής ανάπτυξης, ο σεβασμός του περιβάλλοντος, που θεωρητικά η αριστερά τόσο υπερασπίζεται, θυσιάζονται σε διάφορα μικροκομματικά συμφέροντα.
Θέλει νααναπαράγειτην εξουσία του, με ιδεολογικές εμμονές και αγκυλώσεις. Μία ματιά για το τί γίνεται στα Πανεπιστήμια είναι αρκετή. Τι γίνεται επίσης στα ζητήματα της ασφάλειας των πολιτών. Αλλά και στον δικό μας ΟΑΣΘ και στη διαρκή υποβάθμιση της ζωής στην πόλη. Με νέες αυταπάτες, πως έρχεται η ανάπτυξη και μειώνεται η ανεργία. αναπαράγει όλα τα μεταπολιτευτικά αδιέξοδα που μας έφεραν εδώ. Το αντιπαραγωγικό, κλεπτοκρατικό και πελατειακό κράτος ζει και βασιλεύει ενώ ο πελατειακός καπιταλισμός των καρτέλ θριαμβεύει.
Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ κυρίως αδιαφορείγια όλους μας. Κερδίζει χρόνο παραμονής στην εξουσία, παρά δημιουργεί την Ελλάδα του μέλλοντος. Οικοδομεί συνειδητά και ασυνείδητα, μέρα με τη μέρα, μια διχασμένη και φτωχοποιημένη κοινωνία που έπειτα προσπαθεί -δήθεν- να προστατέψει με παροχές ελάχιστης διαβίωσης. Μία κοινωνία μειωμένων προσδοκιών και χαμηλής αυτοπεποίθησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μεταμορφώθηκε στο αντίθετο αυτών που επαγγελόταν και μετέτρεψε σε φάρσα όλα τα πολιτικά αιτήματα που ήθελε να εκφράσει. Τέσσερα χρόνια μετά, αποδεικνύεται από τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του, ότι δεν ήταν ανατροπή του παλιού, αλλά μία κακή «αριστερή» συνέχεια του.
Η πολιτική οφθαλμαπάτη ΣΥΡΙΖΑ συνοψίζεται στην κομψή παραποίησης της πραγματικότητας και τη συγκυριακή αποπλάνηση των πολιτών.
Μετέτρεψε την ελληνική κοινωνία σε καζάνι που βράζει από εσωτερική οργή και απελπισία. Η κοινωνία αναζητά σωτηρία από εφήμερους συγκαλυμμένους πολιτικούς τσαρλατάνους πουεκκολάπτονται σε «νέου» τύπου σχηματισμούςαλλά δυστυχώς η διάκριση των νέων λαθεμένων επιλογών από τις σωστές είναι δύσκολη υπόθεση. Οι πολίτες βολοδέρνουν μέσα στις επαναλαμβανόμενες διαψεύσεις, καχύποπτοι και υποψιασμένοι μη τυχόν και ξαναπέσουν θύματα νέας αυτοπαραμυθίας, φοβισμένοι από τις ίδιες τις επιλογές τους.
Αν θέλουμε να είμαστε συνδιαμορφωτές θετικού πολιτικού αποτελέσματος, καλούμαστε να μην υποκύψουμε σε μια διαρκή δίνηεναλλασσόμενων διλημμάτων. Αντίθεταπρέπει να είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε την ευθύνη του μέλλοντος μας, ο καθένας με τις δυνάμεις που διαθέτει, τον τρόπο που μπορεί και το μέρος που του αναλογεί.
Η έκβαση και η εξέλιξη των πραγμάτων δεν κρίνονται στην κορυφή, αλλά στην κοινωνία.
Οι δημοσιεύσεις αποτελούν δημιούργημα αυτού που τα γράφει και το OlymposPress.gr διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής τους χωρίς προειδοποίηση αν αναφερθεί ότι προσβάλλουν ή είναι αντίθετα στον νόμο.
