Η Σκοτίνα (και όχι Σκοτείνα ή Σκοτεινά) είναι χωριό της Πιερίας, με 883 κατοίκους (απογραφή 2011), που ανήκει στο Δήμο Δίου-Ολύμπου και είναι έδρα του ομώνυμου Δημοτικού Διαμερίσματος με τρεις οικισμούς και 949 κατοίκους. Η Σκοτίνα ως περιοχή συνδυάζει πολύ όμορφα τον Όλυμπο με τις ακτές του Θερμαϊκού και του Αιγαίου. Η παραλία της προσελκύει πολλούς επισκέπτες και παραθεριστές, τους καλοκαιρινούς μήνες. Στην Άνω ή Παλιά Σκοτίνα, πολλά εγκαταλελειμμένα σπίτια έχουν αναπαλαιωθεί από Έλληνες και ξένους τις τελευταίες δεκαετίες και έχει διατηρηθεί η παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Η Άνω Σκοτίνα αποτελεί προορισμό των κατοίκων όχι μόνο της Κατερίνης αλλά και της Λάρισας. Επίσης στην Σκοτίνα (κύριος οικισμός) έχουν επιλέξει να χτίσουν την εξοχική κατοικία τους πολλοί κάτοικοι μεγαλουπόλεων και όχι μόνο. Η ονομασία Σκοτίνα εκτός από τον κύριο οικισμό αναφέρεται και στο σύνολο των τριών οικισμών μαζί. Στο χωριό βρίσκονται και οι αξιόλογες μεταβυζαντινές εκκλησίες του Χριστού, της Θεοτόκου και άλλες. Επίσης βγαίνοντας από τον οικισμό της Σκοτίνας (στην βορειοδυτική πλευρά του) και μέχρι και την περιοχή της Παλιάς Λεπτοκαρυάς βρίσκονταν η αρχαία πόλη Λείβηθρα. Τα Λείβηθρα ήταν η πόλη του Μυθικού Ορφέα-μουσικών και σχετίζεται με τις Πιερίδες Μούσες και με αρχαιότατες μυστηριακές τελετές.
Η ιστορική πορεία που ακολούθησαν οι Σκοτινιώτες ξεκινά με την εγκατάλειψη του πρώτου χωριού που είχαν στην περιοχή της Καλαμπάκας του οποίου ακόμα υπάρχουν χαλάσματα όταν το εγκατέλειψαν έκτισαν το καινούργιο τους χωριό στο σημερινό δάσος της Σκοτίνας στη Βερδικούσα στην οποία έμεινε να θυμίζει την ύπαρξη της τα χαλάσματα του οικισμού και το δάσος που φέρει την ονομασία δάσος της Σκοτίνας. Όταν χρειάστηκε να εγκαταλείψουν και αυτό το χωριό έκτισαν το καινούργιο τους χωριό στην σημερινή Παλιά ή Άνω Σκοτίνα. Η οικοδόμηση έγινε από Ηπειρώτες τεχνίτες, που σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση έκτισαν και τους οικισμούς του Πηλίου, για να την εγκαταλείψουν και αυτή οριστικά το 1972 χρονιά που μετεγκαταστάθηκε και ο τελευταίος Σκοτινιώτης στην σημερινή Σκοτίνα (κύριος οικισμός). Επίσης, όπως αναφέρει η Λαϊκή Παράδοση του χωριού, στην περιοχή «Γκουδροσιώτικο» της «Δοριανής» στην Καλλιπεύκη ήταν ένα μικρό χωριουδάκι, που καταστράφηκε με «την αλλαγή της φύσης». Οι κάτοικοί του πήγαν προς τη Σκοτίνα. Μια άλλη μικρή ομάδα πήγε προς το χωριό της Καλλιπεύκης. Τέλος μετά την επέμβαση του Αλή Πασά των Ιωαννίνων στην περιοχή και την καταστροφή του Χωριού Τζέτζιανή το οποίο ευρίσκονταν μεταξύ Αιγάνης και Πόρρων πολλοί κάτοικοί του ήρθαν να διαμείνουν στη Σκοτίνα. Έτσι ουσιαστικά έλαβαν χώρα τρεις μετακινήσεις του χωριού τους αιώνες που πέρασαν και άλλες δύο σοβαρές μετακινήσεις πληθυσμών προς αυτό.
Πηγή: WIKIPEDIA
