Περιμένουμε μια μεγάλη πολιτική φυσιογνωμία να εμφανιστεί και να μας σώσει. Να μας τραβήξει έξω από τον βούρκο που μόνοι μας σταθήκαμε και βυθιστήκαμε αντί να προχωρήσουμε παραπέρα να μεγαλώσουμε, να ωριμάσουμε και να αναπτυχθούμε.
Αυτή την διαφορά έχουν οι ανεπτυγμένοι λαοί. Έχουν ξεπεράσει κάθε τέτοια παραίσθηση, ότι υπάρχουν από μηχανής θεοί και εθνοσωτήρες. Η από κοινού συνεργασία και το να δουλεύει ο ένας για το καλό του διπλανού του είναι το μόνο μοντέλο σίγουρης ευημερίας.
Δυστυχώς αυτό περιμέναμε από τον Σύριζα. Και κυρίως οι νέοι. Να μας σώσουν με μαγικά κόλπα. Να βρουν λεφτά και θέσεις εργασίας να μοιράσουν. Να διορθώσουν τα κακώς κείμενα και να τιμωρήσουν τους πολιτικούς που μας έφτασαν εδώ.
Αυτό που περνάμε αυτές τι μέρες, με τους άγριους υποστηρικτές αυτού του κόμματος και των τακτικών του, είναι ακριβώς η αντίδραση σε αυτά που μας υποσχέθηκαν και δεν έκαναν. Είναι πολύ δύσκολο να πιστεύεις σε ένα πρόσωπο και να σε απογοητεύει. Είναι δύσκολο να νομίζεις πως βρήκες ένα πρότυπο που σε εκφράζει και να καταλάβεις πως έπαιξε μαζί σου.
Και αυτό έγινε με τον Τσίπρα, τον Βαρουφάκη, την Κωνσταντοπούλου (Λαφαζάνη, Ραχήλ) και αρκετά άλλα πρόσωπα της κυβέρνησης. Και είναι ακόμα πιο δύσκολο να βρεις το θάρρος να το παραδεχτείς στον εαυτό σου. Μόλις όμως καταφέρεις και το κάνεις, έχεις μόλις αποκτήσει μια πολύ σημαντική ικανότητα. ΝΑ ΚΡΙΝΕΙΣ. Να κρίνεις χωρίς να επηρεάζεσαι και να τιμωρείς μόλις σου δοθεί η δυνατότητα (δλδ μέσω της ψήφου σου).
Εδώ έγκειται η κρισιμότητα του δημοψηφίσματος. Η κυβέρνηση βγαίνει και υποστηρίζει ότι το δημοψήφισμα θα βοηθήσει την διαπραγμάτευση και δεν θα οδηγήσει σε έξοδο από το ευρώ. Όμως η γη γυρίζει κύριοι και δεν ακολουθείτε την πορεία της, θέλετε να την σταματήσετε στο σημείο που εσάς βολεύει και είναι αδύνατο. Οι άλλοι λαοί, που ξεχνάμε ότι και αυτοί έχουν δημοκρατίες και ψηφίζουν και πρέπει να συμφωνήσουν για να μας δώσουν λεφτά (εμείς γκρινιάζουμε για τους φόρους, αλλά αυτοί πληρώνουν κανονικά τους δικούς τους και συμφωνούν ένα μέρος από αυτούς να στέλνονται έξω από τη χώρα τους, σε εμάς για να μας βοηθήσουν, για να μπορούμε να έχουμε λεφτά στα ΑΤΜ και να πληρώνονται ολόκληρες οι συντάξεις), υποστηρίζουν ότι το όχι σημαίνει πως δεν θέλουμε μέτρα που σημαίνει ότι δεν θέλουμε να ακολουθήσουμε τους κανόνες της νομισματικής ένωσης και άρα 2 μόνο πράγματα: Χρεοκοπία μέσα ή χρεοκοπία έξω από το ευρώ.
2 πράγματα που η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να αποκαλύψει στους πολίτες αυτής της χώρας. Και σας το λέω από τώρα για να μην έχετε την δικαιολογία ότι δεν ξέρατε και ξαφνιαστήκατε. ΘΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΕΙ ΜΟΛΙΣ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ. Όλοι θα το παίζουν ξαφνιασμένοι (αυτοί που την πίστεψαν). Όπως έγινε με τον έλεγχο κεφαλαίων. Ο οποίος δεν μας έδειξε ακόμα την φοβερή πλευρά του. Την Δευτέρα που δεν θα έχουν μείνει καθόλου λεφτά θα το νιώσουμε.
Πολλοί πιστεύουν ότι το όχι είναι τιμωρία (για τους θεσμούς κλπ.). ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ. Για τα παιδάκια στα νοσοκομεία που το Σάββατο τελειώνουν τα φάρμακα. Παιδιά που δεν ξέρουν καν τι είναι οικονομία. Για τους ασθενείς όλων των ηλικιών. Για όσους παλεύουν να ζήσουν με αυτές τις συνθήκες και μετά το όχι δεν θα τους δίνεται καν η δυνατότητα μιας δύσκολης αλλά έντιμης βιωματικής πάλης. Οι θάνατοι ήδη άρχισαν και είναι από τις ουρές στα ΑΤΜ. Και κανένας με λεφτά δεν κάθεται σε ουρά. Οι απλοί πολίτες και οι ηλικιωμένοι κάθονται για να πάρουν αυτά που έχουν δουλέψει και τους αξίζουν. Γιατί τους τιμωρούμε? Είμαστε τόσο εκδικητικοί?
Πάλι οι φτωχοί θα την πατήσουν.
Γιατί τα κόμματα επιτέλους τιμωρήθηκαν. 5 μήνες πέρασαν από τις βουλευτικές εκλογές. Θυμάται κανείς τα αποτελέσματα? Ο Παπανδρέου δεν ξαναπάτησε στη βουλή. Το Πασόκ είναι σχεδόν νεκρό. Η ΝΔ έχασε μεγάλο ποσοστό και από τότε έχει καταρρεύσει κι άλλο. Μπήκε νέο αίμα στη βουλή και το παλιό έχει σχεδόν στεγνώσει.
Ο Πάγκαλος είχε πει την περιβόητη φράση ¨μαζί τα φάγαμε¨. Πόσο άδικη φράση? ΠΟΣΟ? Θα την αναδιατυπώσω λοιπόν για να γίνει δίκαιη. ΜΑΖΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΥΘΥΝΕΣ.
Είδαμε πράγματα και δεν δράσαμε. Είδαμε πρωτοβουλίες και δεν τις ενισχύσαμε. Έχουμε την δύναμη με την ψήφο μας και φοβηθήκαμε να την χρησιμοποιήσουμε.
Η ένταξη μας στην Ευρωπαϊκή και την νομισματική ένωση είναι μεγάλο προνόμιο. Πόσες χώρες αυτή τη στιγμή προσπαθούν να φτιάξουν γερά θεμέλια για να μπουν στην Ένωση? Πέντε. Γιατί εμείς σαν χώρα είχαμε και έχουμε τα θεμέλια. Πολιτικούς με σχέδια δεν είχαμε. Κοιτάξτε ποιους ψηφίζαμε ως τώρα. Και την επόμενη φορά που θα πάτε να ψηφίσετε μην κοιτάξτε. Μην ακούσετε. Πάρτε χαρτί και μολύβι. Πάρτε και τα βιογραφικά των υποψηφίων στα χέρια σας. Και σβήστε. Σβήστε όσους δεν έχουν δουλέψει. Σβήστε όσους ζούσαν από τους φόρους σας τόσα χρόνια. Σβήστε όσους μπλέχτηκαν σε σκάνδαλα. Όσους χρόνια τώρα και πτυχία να είχαν δεν κούνησαν το μικρό τους δάχτυλο. Σε πολύ σύντομο χρόνο θα έχετε βρει τον επόμενο άνθρωπο που θα σας εκπροσωπήσει, είτε στην τοπική αυτοδιοίκηση είτε στη βουλή.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση μας βοήθησε. Στα περισσότερα έργα που έχουν γίνει συμμετείχε οικονομικά. Όλοι έχουμε δει τις πινακίδες που γράφουν συγχρηματοδοτούμενα έργα (νομίζω 75%! είναι η συμμετοχή της). Με λεφτά της κρατάμε ανοικτούς πολλούς παιδικούς σταθμούς. Με λεφτά της πληρώνονται διδακτορικά και έρευνα νέων επιστημόνων στα πανεπιστήμια.
Ναι λοιπόν στην Ευρώπη. Μετά το ναι είναι το τι θα κάνουμε. Ακριβώς τότε θα κριθεί το μέλλον μας. Όχι με το όχι στο δημοψήφισμα που μας οδηγεί σε άστατα νερά. Με το Ναι που μας οδηγεί σε σταθερά και άγνωστα νερά. Άγνωστα γιατί πρώτη φορά θα καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι να συνεννοηθούμε. Πόσο σημαντικό είναι να αντιπροσωπευόμαστε όλοι μέσα στην κυβέρνηση με μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
Και πόσο σημαντικό είναι αυτή η κυβέρνηση να πάρει επιτέλους στα χέρια της τις μοίρες των ανθρώπων που τα βρήκαν πιο δύσκολα από άλλους και να τους βοηθήσει να πατήσουν γερά. Γιατί είναι θέμα παιδείας και κοινωνικής αξιοπρέπειας. Γιατί το πόσο ψηλά έχεις φτάσει ορίζεται τελικά από το πόσο χαμηλά αφήνεις να πέσουν οι αδύναμοι.
Οι δημοσιεύσεις αποτελούν δημιούργημα αυτού που τα γράφει και το OlymposPress.gr διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής τους χωρίς προειδοποίηση αν αναφερθεί ότι προσβάλλουν ή είναι αντίθετα στον νόμο.
