Αρχαια Πυδνα

Στις παραμονές του Πελοποννησιακού Πολέμου, όταν βασιλιάς της Μακεδονίας ήταν ο Περδίκκας Β', η πόλη πολιορκήθηκε από τους Αθηναίους του στρατηγού Καλλία . Ωστόσο, ο τελευταίος αναγκάστηκε να λύσει την πολιορκία έπειτα από την επέμβαση του στρατηγού των Λακεδαιμονίων Αριστέα, στην Ποτίδαια. Όταν η Πύδνα αποστάτησε από τη Μακεδονία, πολιορκήθηκε και κυριεύτηκε από το βασιλιά Αρχέλαο το 409 π.Χ. Οι κάτοικοι της πόλης εγκαταστάθηκαν στο εσωτερικό (μετοικεσία του 410- 409 π.Χ.) , για να επιστρέψουν στον αρχικό τους τόπο, έπειτα από το θάνατο του Αρχέλαου. Έτσι, η Πύδνα απαλλάχτηκε από το μακεδονικό έλεγχο και συμμάχησε με τους Αθηναίους. Παρά τη σθεναρή τους αντίσταση, οι Πυδναίοι υποτάχθηκαν ξανά στους Μακεδόνες, από το Φίλιππο Β΄. Στην Πύδνα δολοφονήθηκε η Ολυμπιάδα, μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, με εντολή του Κάσσανδρου. Η «τούμπα» στο Μακρύγιαλο πιθανολογείται ότι είναι ο τάφος της Ολυμπιάδας. Η πόλη παρήκμασε οριστικά μετά τη Μάχη της Πύδνας, η οποία σήμανε και την οριστική υποταγή της Ελλάδας στους Ρωμαίους. Η πόλη φαίνεται ότι ερημώθηκε στα τέλη του 14ου αιώνα, κατά τις συγκρούσεις ανάμεσα στους διεκδικητές του θρόνου της Κωνσταντινούπολης, Ιωάννη Καντακουζηνό και Ιωάννη Παλαιολόγο. Ο αντίπαλος του πρώτου, Απόκαυκος, κατέλαβε την Πύδνα και οι κάτοικοί της αναγκάστηκαν να εγκατασταθούν στο σημερινό Κίτρος. Η παραλιακή πόλη μετακινήθηκε 5 χιλιόμετρα. Πηγή: WIKIPEDIA