ΑΓΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΟΥΣΕΙΑΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου οι πρωτοβουλίες πολιτών υποκαθιστούν το θεσμικό ρόλο της πολιτείας. Επαφίενται … στον πατριωτισμό των Ελλήνων. Το διαπιστώνουμε σε όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού βίου.
Συγκεκριμένα η έλλειψη μουσειακού χώρου στην Κατερίνη, οδήγησε μερίδα συμπολιτών μας στην πρωτοβουλία ίδρυσης συλλογικού φορέα με την επωνυμία ΦΙΛΟΙ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΠΟΛΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, με απώτερο σκοπό την καταγραφή, συγκέντρωση και αξιοποίηση όλων των συγκριτικών στοιχείων που συνάδουν με την ταυτότητα, το ριζικό, καθώς και τα δημιουργικά δεδομένα που συγκροτούν τον ιστό της Πιερικής πρωτεύουσας, αλλά και ευρύτερα.
Προχωρώντας στη δράση αυτή, υποκατέστησαν το ρόλο της πολιτείας, επιζητώντας πλέον από την κεντρική πολιτική σκηνή και την αυτοδιοίκηση την συνδρομή τους για την υλοποίηση του εγχειρήματος. Βέβαια μέχρι τώρα από υποσχέσεις είναι χορτάτοι οι άνθρωποι.
Ο επιχειρηματίας και καλλιτέχνης Ιωάννης Ζαζόπουλος με την ιδιότητα του μέλους της προσωρινής διοικητικής επιτροπής των ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΠΟΛΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ και ο ποιητής-συγγραφέας και νομικός Ιωάννης Σιδηρόπουλος μεταξύ των υποστηρικτών της πρωτοβουλίας, συναντώνται συχνά, ανταλλάσσουν απόψεις, ενημερώνουν τους συντοπίτες και σχεδιάζουν τις επόμενες κινήσεις τους.
Μήπως και προκύψει … φως στον ορίζοντα.
Τόσο οι δυο τους, όσο και όλα τα μέλη του φορέα της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας (ΑΜΚΕ) των ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΠΟΛΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, δεν επιζητούν πολλά. Έναν και μόνο χώρο στέγασης, αλλά και την αποδοχή των συντοπιτών μας οι οποίοι καλούνται να συμβάλλουν στην υλοποίηση του μουσείου, παραχωρώντας ιστορικά στοιχεία, δημιουργήματα του χθες, φωτογραφικό υλικό, συγγράμματα, αναφορές παραδοσιακού χαρακτήρα, προσωπικά πονήματα κλπ. Έναν χώρο ο οποίος πέρα από εκθεσιακός θα λειτουργεί ως κέντρο-εργαστήριο έρευνας, ερμηνείας, τεκμηρίωσης και συντήρησης του συλλεκτικού πλούτου.
Αναμφίβολα όλη η οικογένεια που επιδιώκει την ίδρυση του μουσείου διέπετε και εκφράζετε τόσο με το αφήγημα του Γάλλου μουσειολόγου και εθνολόγου, Γκιόργκι Ανρί Ριβιέρ, ότι: «Το μουσείο είναι τόπος ελεύθερης πρόσβασης στον πολιτισμό», καθώς και του Αμερικανού διαχειριστή μουσείου, Τζορτζ Μπράουν Γκουντ: «το μουσείο είναι ένας οργανισμός που διαφυλάσσει όσα αντικείμενα απεικονίζουν καλύτερα τα φυσικά φαινόμενα, τις τέχνες και τον πολιτισμό του ανθρώπου με σκοπό τον πλουτισμό των γνώσεων, τον διαφωτισμό και την πολιτισμική του ανύψωση»
Οι πολίτες εκφράστηκαν. Η απάντηση, η τοποθέτηση πλέον στους φορείς της πολιτείας.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου οι πρωτοβουλίες πολιτών υποκαθιστούν το θεσμικό ρόλο της πολιτείας. Επαφίενται … στον πατριωτισμό των Ελλήνων. Το διαπιστώνουμε σε όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού βίου.
Συγκεκριμένα η έλλειψη μουσειακού χώρου στην Κατερίνη, οδήγησε μερίδα συμπολιτών μας στην πρωτοβουλία ίδρυσης συλλογικού φορέα με την επωνυμία ΦΙΛΟΙ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΠΟΛΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, με απώτερο σκοπό την καταγραφή, συγκέντρωση και αξιοποίηση όλων των συγκριτικών στοιχείων που συνάδουν με την ταυτότητα, το ριζικό, καθώς και τα δημιουργικά δεδομένα που συγκροτούν τον ιστό της Πιερικής πρωτεύουσας, αλλά και ευρύτερα.
Προχωρώντας στη δράση αυτή, υποκατέστησαν το ρόλο της πολιτείας, επιζητώντας πλέον από την κεντρική πολιτική σκηνή και την αυτοδιοίκηση την συνδρομή τους για την υλοποίηση του εγχειρήματος. Βέβαια μέχρι τώρα από υποσχέσεις είναι χορτάτοι οι άνθρωποι.
Ο επιχειρηματίας και καλλιτέχνης Ιωάννης Ζαζόπουλος με την ιδιότητα του μέλους της προσωρινής διοικητικής επιτροπής των ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΠΟΛΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ και ο ποιητής-συγγραφέας και νομικός Ιωάννης Σιδηρόπουλος μεταξύ των υποστηρικτών της πρωτοβουλίας, συναντώνται συχνά, ανταλλάσσουν απόψεις, ενημερώνουν τους συντοπίτες και σχεδιάζουν τις επόμενες κινήσεις τους.
Μήπως και προκύψει … φως στον ορίζοντα.
Τόσο οι δυο τους, όσο και όλα τα μέλη του φορέα της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας (ΑΜΚΕ) των ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΠΟΛΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, δεν επιζητούν πολλά. Έναν και μόνο χώρο στέγασης, αλλά και την αποδοχή των συντοπιτών μας οι οποίοι καλούνται να συμβάλλουν στην υλοποίηση του μουσείου, παραχωρώντας ιστορικά στοιχεία, δημιουργήματα του χθες, φωτογραφικό υλικό, συγγράμματα, αναφορές παραδοσιακού χαρακτήρα, προσωπικά πονήματα κλπ. Έναν χώρο ο οποίος πέρα από εκθεσιακός θα λειτουργεί ως κέντρο-εργαστήριο έρευνας, ερμηνείας, τεκμηρίωσης και συντήρησης του συλλεκτικού πλούτου.
Αναμφίβολα όλη η οικογένεια που επιδιώκει την ίδρυση του μουσείου διέπετε και εκφράζετε τόσο με το αφήγημα του Γάλλου μουσειολόγου και εθνολόγου, Γκιόργκι Ανρί Ριβιέρ, ότι: «Το μουσείο είναι τόπος ελεύθερης πρόσβασης στον πολιτισμό», καθώς και του Αμερικανού διαχειριστή μουσείου, Τζορτζ Μπράουν Γκουντ: «το μουσείο είναι ένας οργανισμός που διαφυλάσσει όσα αντικείμενα απεικονίζουν καλύτερα τα φυσικά φαινόμενα, τις τέχνες και τον πολιτισμό του ανθρώπου με σκοπό τον πλουτισμό των γνώσεων, τον διαφωτισμό και την πολιτισμική του ανύψωση»
Οι πολίτες εκφράστηκαν. Η απάντηση, η τοποθέτηση πλέον στους φορείς της πολιτείας.
Ρεπορτάζ: Περικλής Χατζηγιάννης
Οι δημοσιεύσεις αποτελούν δημιούργημα αυτού που τα γράφει και το OlymposPress.gr διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής τους χωρίς προειδοποίηση αν αναφερθεί ότι προσβάλλουν ή είναι αντίθετα στον νόμο.
